Lęk separacyjny. Choroba cywilizacyjna psów.
W dzisiejszych czasach – czasach pod hasłem COVID-19 najczęstszym problemem jeżeli chodzi o zachowanie naszych podopiecznych, jest LĘK SEPARACYJNY.
Całkiem niedawno pracowaliśmy na etatach, poza domem. Teraz najczęstsza forma pracy to home office. Nagle, podczas wyjścia na zakupy, pojawia się problem.... Sąsiedzi dzwonią, piszą kartki, wzywają straż. A przecież pies nigdy nie szczekał. Kot nigdy nie miauczał godzinami pod drzwiami...
Co to jest lęk separacyjny? Lęk separacyjny to nic innego jak silny stres zwierzęcia (wbrew pozorom koty też cierpią na tę przypadłość), związany ze zostawaniem samemu.
Przyjrzyjmy się lękowi separacyjnemu u psów.
Czym charakteryzuje się ten problem?
nadmierna wokalizacja
niszczenie przedmiotów
defekacja u zwierząt, które są nauczone czystości
nerwowe, długo trwające spacerowanie po mieszkaniu w oczekiwaniu na opiekuna
znoszenie przedmiotów (często z zapachem opiekuna) do legowiska
odmawianie przyjmowania pokarmu
samookaleczenie
pobudzenia psychoruchowe
Przyczyny lęku separacyjnego:
rasa oraz czynniki dziedziczne
brak socjalizacji w odpowiednim wieku
traumatyczne przeżycia
przebyte choroby
zaburzenia w relacji człowiek – zwierzę
nagła zmiana w życiu zwierzęcia
strach
nadmierne przywiązanie
upośledzenie zmysłów
brak zaspokojenia potrzeb
przemoc
"rozpieszczenie" przez opiekuna
LĘK SEPARACYJNY W WIĘKSZOŚCI PRZYPADKÓW JEST ZACHOWANIEM NABYTYM.
Sposoby radzenia sobie z lękiem:
stopniowe, powolne przyzwyczajanie psa do samotności
regularność w zostawaniu samemu
zaspokojenie indywidualnych potrzeb
zapewnienie zwierzęciu zajęcia (często lęk separacyjny mylony jest z nudą)
nauka odpoczywania i wyciszania
kontrola środowiska
modyfikacja zachowań
odwracanie uwagi (włączenie radia, zasłonięcie rolet)
konsekwencja opiekuna
odwrażliwienie na bodźce kojarzone z zostawaniem samemu
farmakoterapia
inne sposoby terapii dobierane indywidualnie przez behawiorystę lub dobrego trenera Zapraszamy do kontaktu z naszymi specjalistami: www.animalove.eu/programy
Najważniejsze to dobra diagnoza. Nie bójcie się pójść po pomoc. Zawsze metoda pracy z lękiem separacyjnym jest dobierana indywidualnie. Każdy zwierzak inaczej radzi sobie z samotnością.
I pamiętajcie: sąsiedzi są skarbnicą wiedzy o naszym zwierzaku. A kamerka bądź dyktafon często jest potwierdzeniem (lub zaprzeczeniem) tych opinii.
Zdjęcia pochodzą z grupy adopcyjnej.